Fetullah Gülen grubuna karşı gönül kırgınlığım lise yıllarıma denk gelir. Nedeni de oldukça basit bir olaydır. Vaktin çıkmasına 10 dakika kalan öğle namazını kılmak için dershanelerine girmiştim bir gün. Öğretmen niyetimi öğrenince bizim öğrencimiz misiniz diye sormuştu, hayır cevabını alınca da “o halde burada kılamazsınız” demişti. Belki güvenlik nedeniyle böyle bir hassasiyet gözetildi diye düşünsem de merdivenlerden inerken yaşadığım kırgınlığı unutmadım hiç.

Hani böyle bir resme bakarsınız da bazı şeyler olmaması gereken yerdedir, tuhaf bir rahatsızlık hissi verir ya. İşte öyle bir duyguydu cemaate karşı hislerimiz. Sonradan anladık o resmin aslında ne olduğunu ve dehşete düştük. Oldukça profesyonel bir şekilde tasarlanmış, hedef odaklı çalışan bir terör örgütü çıktı karşımıza. Kendisinden olmayana yaşama hakkı dahi tanımayan bu yapı ile ilgili tehlike milli bir mesele haline geldi geçtiğimiz yıllarda. MİT krizi ile başlayıp, 17-25 Aralık ile ortaya çıkan dehşet tablosu 15 Temmuz hain darbe girişimi ile son buldu.

Ve 15 Temmuz…

15 Temmuz hepimiz için bir milat oldu. İstikbalimiz ve istiklalimiz tehdit edildi. Bu tehdit karşısında müthiş bir dirilişe de şahit olduk. Hain darbe girişimine karşı kurşunlara kendini siper eden şehitlerimize, gazilerimize can borcumuz var. Bugün nefes alabiliyorsak, güven içinde sokakta yürüyebiliyorsak onların sayesinde. Biz onlardan razıyız, Allah da razı olsun. Onların aziz hatırasını asla unutmayarak geleceğe yürüme zamanı şimdi. 15 Temmuz ruhunu ilelebet yaşatmak için planlı ve kurumsal adımlar atma zamanı. Bu amaçla 15 Temmuz Derneği kuruldu. Kurucuları ve yönetimi içinde olmaktan gurur duyduğum bu dernek, 15 Temmuz 2016 tarihindeki hain darbe girişimi karşısında asil bir duruş sergileyerek darbe girişimine fırsat vermeyen halkımızdaki milli birlik ve beraberlik şuurunu yaygınlaştırmak, bu şuuru gelecek nesillere taşımak, göğsünü kurşunlara siper ederek şanlı bir vatan müdafaası gösteren şehitlerimizin aziz hatırasını yaşatmak, şehit ailelerine, gazilerimize, gazi ailelerine dost, kardeş ve hami olmak amacıyla yola çıktı.

Çünkü biz; çocuklarımız aziz şehitlerimizin isimlerini ezbere bilsin istiyoruz, sokağa giden çocuğuna, şehit olmadan gelmeyin, diyen anaların ellerini öpsün istiyoruz, kendisine verilen şehadet emrine karşılık “Baş üstüne komutanım, hakkım helal olsun. Siz de helal edin” diyen Ömer Halisdemir’le gurur duysun istiyoruz, "Babam Menderes'e ağladı, ben Özal'a ağladım, çocuklarım Erdoğan'a ağlamayacak diyerek sokağa koşan yiğit teyzem gibi cesur olsun istiyoruz, çoluk çocuğumun huzurla yaşayacağı bir ülke istiyorum diyen 28 Şubat mağduru Halil Kantarcı’nın nasıl şehadete koştuğunu bilsin, çocuklarına kardeş olsun istiyoruz, kepçeyle Beykoz gişelerini kapatmış, tanka geçit vermemiş ve o tanktan açılan ateşle şehit edilen Yalçın Aran ağabeyimiz gibi güçlü olsun istiyoruz yanına aldığı bir avuç askerle bir tugayın darbe girişimine katılmasını engelleyerek tek kurşunla şehit olan Piyade Kurmay Albay Sait Ertürk gibi şerefli olsun istiyoruz, tek başına teröriste kafa tutan Safiye Bayat gibi delikanlı olsun istiyoruz, evlatsız, eşsiz, anasız, babasız yaşanır ama vatansız yaşanmaz diyen şehit annesi Perihan Yiğit gibi onurlu olsun istiyoruz, emir komuta zinciri ile, tatbikat yapacağız diye sokağa çıkarılan askeri, sarılıp sakinleştirerek tankın içinden çıkaran polisimiz gibi dirayetli olsun istiyoruz... O gece bir öldük, bin dirildik biz. Bu hislerle kuruldu 15 Temmuz Derneği ve şimdi tüm şehit yakınlarına ve gazilerimize soruyoruz “Bir emriniz var mı?”

BU VATANA CANIM KURBAN

Bu hain darbe girişimi sonrası beni en çok duygulandıran etkinliklerden biri KADEM’in “Bu vatana canım kurban” diyerek ellerini kınalayıp sokağa çıkmasıydı. Binlerce kadın ellerini kınaladı ve Yenikapı’da 15 Temmuz Demokrasi ve Şehitler Mitingi’nde buluştu.

*** YeniBirlik’le Bismillah dedik, yolculuğumuz uzun ve hayırlı olsun inşallah