ESKİYE DAİR ANLAMLI HİÇBİR ŞEY KALMAMIŞ

Funda ÖZKALYONCU
Tüm Yazıları

Uzun yoldayım yine 

Bu defa dönüş yolu.

Yolda, şemsiyelerini açmış, tahta tezgahlarına kendi ürünlerini yerleştirmiş, bölgenin satıcıları var.

Yola çıkıyor gençten birisi, işaret ediyor gel diye, arabayı çekiyorum duruyorum.

Çilek satıyor.

Kendi bahçemden diyor.

Kilosu kaç lira soruyorum.

Bugün kendime söz verdim, para konuşmayacağım ve para yazmayacağım.

Para yazmayacağım ama, Migros’taki çilek kaç lira ise bu da aynısı.

Zeytin satanlar var, zeytinyağını kendi sıkanlar var.

Marketlerde zeytin fiyatı neyse o, zeytinyağı fiyatı neyse aynı o fiyat.

Yahu nakliye yok, ambalaj yok, su pet şişesine koyduğun zeytinyağının fiyatı, neden market fiyatı gibi.

Eskiden uzun yolda, dura dura yol alırdık.

Her tezgahtan taze kendi tarlasından o gün toplanmış, sebze ve meyve ne varsa, ürünleri çok uygun fiyata alırdık.

Kasa ile çilekler.

Kasa ile şeftali aldığımız günleri hatırladım.

Tarladan ürünler aldık, taze taze diye çok sevinirdik.

Masum sohbetlerin, masum çocukları idik.

Hiçbir şey almıyorum, 1 lira dahi size vermeyeceğim diyorum.

Yolda outlet var.

Duruyorum.

Outlet yazan ne kadar dükkan var ise, hiçbirinde yazılan satış fiyatları, outlet fiyatı değil.

Havlular, çarşaf nevresim takımları, yataklar, aksesuarlar, hepsi şehirde ne ise aynı o.

İstanbul’da şehirde ne ise bunlardaki de aynı.

İnanılmaz fiyatlar.

Akıl almaz fiyatlar.

Karı, koca ve ergen çocukları mağazadan çıkıyor, çocuk ergen sesi ile bağırıyor, baba ya! bi spor ayakkabı alamadım, bu ne ya, İstanbul'da da fiyat aynıydı.

Elleri boş, poşetleri yok, öylece arabalarına bindiler ve gittiler.

Bende hiçbir şey almıyorum.

Ülke insanı değişmiş.

İnsanı geçmişe güzelliklere bağlayan tek satır şiir kalmamış.

Etraf çakal dolmuş.

Anladım ki para dışında herkes ve her şey yalan.

Bir gün, kalben bağlı olduğunuz eskiye dair anılarımızı mumla arayacağımız hiç aklıma gelmezdi.

Yolların kenarında duran bütün köylü bozulmuş.

Bundan böyle.

Ne esnafa, ne köylüye zerre kadar duygum kalmamıştır.

Esnafta zor durumda yalanını dinlemeyeceğim.

Hayat işte.

İnsanlık iste.

Bir karış suda debelenip hep beraber boğulacağımız günlere selam olsun.