"Elektrikler kesik mi sizde de" dedi.

"Evet dedim bizde de kesik".

"Aydem dedi, yalakalık yapmış ihaleyi almış baştakinden, yatırım yapmamış, Allah belalarını. versin" dedi.

Canım konuşmak da istemiyor ama, gelmiş zorla konuşuyor.

Tamam Allah belasını versin de.

"Bodrum belediyesi, neden inşaat izni veriyor, konutlar çoğalıyor eh alt yapı falan yetmez" falan gibi bir şeyler dedim.

Dediğime pişman oldum.

"Belediye napsın" dedi.

"Belediye başkanını çalıştırmıyorlar ki, eli kolu bağlı, napsın" dedi.

Dedim ki.

"Benden, yani normal vatandaştan hiç farkı yok, aciz kalmış o zaman" dedim.

Devam ettim.

"Hay Allah keşke başkan olmasaymış niye olmuş ki, boşu boşuna" dedim.

Bir insan başkan olduğunda hiç iş yapamayacağını bile bile, başkan olur mu, dedim.

Boşuna konuştuğumu biliyorum.

Kadın zehirli cinsten.

Ülke uzun zamandır ikiye bölünmüş.

Zehirli insanlar var iki tarafta da.

Ha bu tarafın zehirlenmiş insanı, ha şu tarafın zehirli insanı.

Benim için aynı şey.

Aslında hiç kafaları çalışmıyor.

Ben neye bakıyorum.

Cebime, parama bakıyorum.

Ben, ne kadar fakirleştim sadece ona bakıyorum.

Ben ne alabiliyorum ne alamıyorum sadece o ilgilendiriyor beni.

Ben neden peyniri daha az alıyorum, zeytini sayılı alıyorum.

Ben neden her meyvenin fiyatına gözümü ayırmadan bakıyorum.

Ben neden her kuru yemişten yarım kilo, 1 kilo alamıyorum.

Ben, neden 1 kilo hurma alamıyorum.

Ben, sepetime aldığım kaç ürünü, geri koyuyorum.

Ben neden kuaföre, ayda bir kere zor gidiyorum.

Neden bol bol konserlere gidemiyorum.

Bizim aldığımız evi, neden çocuklarımız alamıyor.

Bizim aldığımız arabaları neden çocuklarımız alamıyor.

Neden çocuklarımıza kazandıkları para yetmiyor.

Çocuklarımız geleceğini göremiyor.

Hepimiz ne kadar fakiriz farkında mısınız?

Ben diyorum.

Aslında bizi anlatıyorum.

Bana ne ondan.

Bana ne bundan.

Herkesin kafası karmakarışık.

Kimse ile konuşulmuyor.

Cepte para yok, bunlar oncu bunca kavgası yapıyor.