Başbakan Kyriakos Mitsotakis'in iş dünyası yanlısı hükümeti, bu girişimin azalan nüfus ve kalifiye işçi sıkıntısı gibi ikiz tehlikeler nedeniyle gerekli olduğunu söylüyor. Miçotakis, geçen yıl kabul edilen daha geniş kapsamlı bir dizi çalışma yasasının parçası olan mevzuatı açıklamadan önce, öngörülen demografik değişimi "saatli bir bomba" olarak nitelendirdi.
Benzeri görülmemiş bir göçle, 2009'un sonlarında patlak veren ve neredeyse on yıldır süren borç krizinden bu yana çoğunluğu genç eğitimli yaklaşık 500,000 Yunanlının göç ettiği tahmin ediliyor.
Yetkililer, altı günlük programın yalnızca 24 saat hizmet veren özel işletmeler için geçerli olacağını söylüyor. Uzatılmış çalışma haftası kapsamında, belirli endüstri ve üretim tesislerindeki personel, günlük ücrete eklenen yüzde 40'lık bir ek ücretle ödüllendirilerek günde iki saat ya da sekiz saatlik ekstra bir vardiya çalışma seçeneğine sahip olacak.
Mitsotakis, Yunan parlamentosunun yasayı onaylamasından önce yaptığı açıklamada, "Bu yasanın çekirdeği işçi dostudur ve son derece büyüme odaklıdır ve Yunanistan'ı Avrupa'nın geri kalanıyla aynı çizgiye getiriyor." dedi.
Ancak tepkiler çok şiddetli oldu. İşyerinde denetim geleneğinin neredeyse hiç olmadığı bir ülkede, eleştirmenler reformun sonuçta beş günlük çalışma haftasının ölüm çanını çaldığını, özellikle de işverenlere altıncı bir iş gününün gerekli olup olmadığını dikte etme imkanı verdiğini iddia ediyor.
Protesto için şimdiden sokaklara dökülen muhaliflere göre reform, yasal korumaları aşındırıyor ve esneklik adına köklü işçi haklarını geri alıyor.
Memur sendikası Adedy'nin icra kurulu üyesi Akis Sotiropoulos, "Gerçekte bu reform, ideolojik olarak sermaye için daha büyük karlar elde etmeye kendini adamış bir hükümet tarafından hayata geçirildi. Daha iyi üretkenlik, daha iyi çalışma koşulları ve çalışanlar için daha iyi bir yaşam kalitesiyle birlikte gelir ve artık biliyoruz ki bu da daha fazla değil daha az çalışma saatiyle ilgilidir." dedi
Sotiropoulos, bu önlemin kısmen, borç batağındaki Atina'nın ülkenin mali krizi sırasında kurtarma fonları karşılığında kemer sıkma önlemlerini yürürlüğe koyması sonucunda sendikaların da güçlerinin azalması nedeniyle mümkün olduğunu söyledi. Sendikalar uzun süredir fazla mesainin işverenlerin daha fazla personel istihdam etmekten kaçınmasına yol açtığını savunuyor.
