1) ABD.. (Amerika gerek İsrail’in güvenlik hesapları gerekse PKK/ PYD kurgusu sebebiyle Suriye’deki bir numaralı oyuncu. 2) RUSYA (Putin ABD’ye ve Türkiye’ye karşı sınırlı güvenlik garantisi verdiği, yanı sıra S-400’lerle hava savunma desteği sunduğu Şam’dan paha biçilmez bir deniz, bir hava de üssü alıp kaybetmek istemediği için Suriye’de aktör rolünü kaybetmemek derdinde. 3) İRAN (Tahran için Şam’ın sunduğu imkanlar paha biçilmez. Lübnan’daki Hizbullah’a destek taşımaktan Akdeniz’e ulaşmaya, İsrail’e ilk elden vurma mesafesinde pozisyon alma şansının alternatifi yok. 4) İSRAİL (Hem düşman kadrosunda görünüp dilediğince vurma imkanına sahip olma hem de karşı darbe olmayacağı garantisiyle hareket etme rahatlığı içinde olma şansı Netenyahu için büyük avantaj.. 5) ARAP KOALİSYONU. Bölgedeki Arap ülkeleri için Suriye bir tür çöp sahası.. Uyuşturucu isterseniz adres Suriye, terörist isterseniz gidin Suriye’ye, silah pazarı Suriye’de.. 6) TÜRKİYE. Ankara için Suriye baş ağrısı PKK/PYD’nin ülke topraklarının dörtte birine hükmettiği yere Ankara’nın tahammül etmesi anlaşılır gibi değil.

Şimdi önceki gün Beşer Esad ‘Türkiye’yle ilişkilerin normalleşmesinden buna hazır olduklarından söz etti.. Samimi mi değil mi diye tartışmak gerekmez. Nitekim Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan da bunu karşılıksız bırakmadı sıcak, dostane bir açıklama yaptı. Öteden beri yazıp söylüyorum.. Bölgenin önemli aktörlerinin oyununu bozmanın yolu Suriye’yle ilişkileri düzeltmektir. 

Kimi dostlarımız ‘İyi de Esad Türkiye askerini Suriye’den çeksin diyor..’ Ne demesi beklenir bilmem.. Egemen, bağımsız bir ülkenin başkanı bunu der elbette.. Konuşup askerimizin neden orada olduğunu anlatmak, hangi ortam saplandığında çekileceğini söylemek zor mu?